สายตาสั้นจะกลับเป็นสายตาพอดีเมื่ออายุมากขึ้น

ศูนย์สายตา ไฮลักซ์ วิชั่น 

สายตาสั้นจะกลับเป็นสายตาพอดีเมื่ออายุมากขึ้น

ใครผิดใครถูก เดี๋ยวรู้กัน

“สายตาสั้นจะกลับเป็นสายตาพอดีเมื่ออายุมากขึ้น”

ผู้ปฏิบัติงานตรวจวัดสายตาทุกคนคงเคยมีผู้ป่วย (Patient) ถามว่า

“สายตาสั้นจะกลับเป็นสายตาดีเมื่ออายุมากขึ้นใช่ไหม?”

ผู้คนส่วนมากมักจะเข้าใจว่าใช่ ซึ่งก็มักจะตอบว่าใช่ เพราะคงเคยได้เรียนมา หรือได้ยิน ได้ฟังมาในหน่วยงานที่สอนผู้ไม่เคยได้ยิน “ใครอธิบายให้ชัดเจนว่านั้นดี” ว่าจริงอย่างไร หรือเกิดจากการคลาดเคลื่อนในการอธิบายก็ไม่รู้ รับรองได้เลยว่า ไม่มีใครในโลกนี้บอกให้คนสายตาสั้นระดับ -8 เมื่ออายุมากขึ้น จะกลับมาเป็นสายตาปกติได้แน่นอน เพราะมันไม่จริง!

เป็นเรื่องของการคลาดเคลื่อน

เรื่องรวมทั้งหมดที่จะเขียนในคราวนี้ก็คือ

ACCOMMODATION AND PRESBYOPIA

(การเพ่งชัด และสายตายาวในผู้สูงอายุ)

ในขณะที่คนวัยรุ่นมีความสามารถพิเศษมากในเรื่องการเพ่งชัด ก็คือไม่ว่าจะมองไปที่ไกลหรือใกล้ก็สามารถปรับภาพคล้องถ่ายรูปรับภาพ “AUTO-FOCUS” ได้

แต่เมื่อคนสูงวัยจะยืดหยุ่นน้อยกว่า

กระบวนการเพ่งชัด (Accommodation)

พอจะอธิบายอย่างง่ายๆ ให้เข้าใจได้ดังต่อไปนี้

เมื่อมีภาพที่เห็นไม่คมชัดไปตกลงที่ Retina จะมีการระแสประสาทส่งไปยังระบบประสาทพาราซิมพาเทติก (PARASYMPATHETIC NERVE FIBRE)

แล้วจะมีการกระจายไปยังกล้ามเนื้อเรียบของตา (Ciliary Muscle)

ของดวงตาทำให้เกิดสิ่งต่อไปนี้:

1. หดตัวของกล้ามเนื้อ circular และ longitudinal fibre ทำให้ ciliary เคลื่อนตัวไปด้านหน้า

2. แรงดึงของ Crystalline lens ลดน้อยลง

3. ขนาดของ radius ของ Crystalline lens ถูกทำให้ลดลง

4. อันเป็นผลให้แรงบีบของ Crystalline lens ทำให้ภาพโค้งส่วนหน้าที่นูนขึ้น (เปลี่ยนค่า refraction ได้ดี)

5. ส่วนของ Crystalline lens ด้านหลังดันไปด้านหลังเพื่อให้ความลึกของ Anterior chamber ลดน้อยลง มีผลช่วยให้มีกำลังสายตาเปลี่ยนไป

6. IRIS จะมีการเคลื่อนตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย

ทั้งหมดนี้คือขั้นตอนการเกิดเพ่งชัดขึ้นของวัยเด็กคนเรา ในทางตรงกันข้าม

หากมีการกระตุ้นของระบบประสาทซิมพาเทติก (SYMPATHETIC NERVE FIBRE) คือขณะเพ่งชัดจากระยะ 1 เมตรขึ้นไป

จนถึง INFINITY ก็จะเกิดขบวนการตรงกันข้ามกันที่กล่าวมาแล้วในข้างต้น

ทำให้ Crystalline lens แบนตัวลง เมื่อคนเราเริ่มสูงอายุมากขึ้น

ชุดกล้ามเนื้อเรียบ (ciliary muscle) เริ่มเสื่อมลง

การยืดหยุ่นไม่มี ความสามารถในการโค้งของ Crystalline lens ก็ลดลง

ภาพก็ไม่ตกลงบนจอภาพ Retina

จึงทำให้มองเห็นไม่ชัดเจน จึงเรียกว่า “สายตายาวตามอายุ”

โดยการถอดแว่นสำหรับคนสายตาสั้นออกไป แล้วมองเห็นชัดขึ้น

ก็เพราะว่าเลนส์แก้วตาธรรมชาติไม่สามารถเปลี่ยนรูปร่างได้อีกแล้ว

จึงอาศัยกำลังหักเหจากสายตาสั้นที่มีอยู่มาชดเชย

แล้วถ้าเป็นสายตาปกติล่ะ?

คนเรามองเห็นปกติ ไม่สั้น ไม่ยาว แล้วไม่เพ่ง

เมื่อเกิดภาวะสายตายาวตามอายุขึ้น

จึงใส่แว่นบวก (+) เพื่อช่วยในการเพ่งชัด (Accommodation)

ส่วนคนที่สายตาสั้นอยู่ก่อนแล้วก็คือมีค่า -1.00 DS หรือ -2.00 DS

เมื่อมีอายุ 40 ปีขึ้นไป ก็ต้องใช้แว่นเลนส์บวก (+) ช่วยในการเพ่งชัดเช่นกันในตำแหน่งเดียวกัน

แต่สำหรับคนสายตาสั้นไม่มาก เมื่อถอดแว่นออกก็มีผลเท่ากับใช้เลนส์บวก (+)

และมองชัดขึ้นนั่นเอง

เลนส์แก้วตาเสื่อม

เมื่ออายุมากขึ้น แก้วตาจะเริ่มเสื่อมและแข็งตัวเมื่อเปรียบเทียบกับวัยอื่น

เช่น เมื่อมีอายุ 40 ปี จำเป็นต้องใส่แว่นบวกใกล้หนังสือ

และเมื่ออายุเลข 60 ปีขึ้นไป แก้วตาจะแข็งลงที่เราเรียกว่าเป็นต้อกระจก

เหตุที่แก้วตาเสื่อมเป็นเพราะหลายๆ อย่าง

แต่ส่วนหนึ่งที่เกิดขึ้นกับเราโดยที่เราไม่รู้สึกตัวคือ

รังสีแสงอัลตราไวโอเลตที่กระทบลูกตาอยู่เป็นเวลานานๆ

ในที่สุดจอประสาทตาก็เสื่อมจากสิ่งแวดล้อม

หรือมักเกิดจากพันธุกรรมของแต่ละคนโดยเฉพาะจากอารยธรรม

นอกจากนี้โรคบางอย่าง เช่น เบาหวาน, พากินสัน, อะทิโชซิส จะทำให้เป็นต้อกระจก

การบริหารสายตา

การบริหารสายตาช่วยแก้ปัญหาโรคล้ามเนื้อหรือโรคสายตาเสื่อมมาก

เพียงแต่เพื่อให้มีความรู้เพียงพอในการป้องกันในการบริหาร

ท่านก็จะมีส่วนช่วยสำเร็จอย่างแน่นอน