สายตาสั้น MYOPIA

ศูนย์สายตา ไฮลักซ์ วิชั่น

กายวิภาคของลูกตา

สายตาปกติ เกิดจากการที่แสงผ่าน (CORNEA + LENS) ไปรวมกันเป็นจุดโฟกัสบนเรตินา

ทำให้เราเห็นภาพได้ชัดเจน

CORNEA คือตาดำ ทำหน้าที่เป็นเลนส์นูน ที่หักเหแสงให้รวมตัวกับกระจกตาดำ

ให้มารวมเป็นจุดบนจอประสาทตา (RETINA)

สายตาสั้น MYOPIA

สายตาสั้น (MYOPIA) เกิดจากการที่แสงจากวัตถุ เมื่อผ่านตามารวมกันอยู่ที่จอประสาทตา

เกิดจากการหักเหของ CORNEA LENS มากเกินไป หรือขนาดของลูกตายาวเกินไป

ทำให้แสงที่รวมกันตกไม่ถึงจอประสาทตา

อาการ จะมองไกลไม่ชัด เห็นหนังสือหน้าชัดพอสมควร

บางครั้งอาจเกิดอาการปวดศีรษะร่วมด้วย

วิธีแก้ไข สายตาสั้นต้องใช้เลนส์เว้า (MINUS LENS) เพื่อลดกำลังหักเหของแสงให้ตกเลยไปถึงจอประสาทตา

หรือบริหารกล้ามเนื้อตาเพื่อลดความตึงเครียดของตา

 สายตายาว (HYPEROPIA)

สายตายาว (HYPEROPIA) ตรงข้ามกับสายตาสั้น คือ การที่แสงจากวัตถุเมื่อผ่านตามารวมกันที่หลังจอประสาทตา

เกิดจากการหักเหของ CORNEA LENS น้อยเกินไป หรือความยาวของกระบอกตาสั้นเกินไป

ทำให้แสงที่รวมกันตกเลยจอประสาทตา

อาการ จะมองใกล้ไม่ชัดเจน เวลาจะอ่านหนังสือจำเป็นต้องยื่นมือไปจนสุดแขนเพื่อให้ได้ภาพที่ชัด

ส่วนมากเกิดกับคนที่มีอายุ 40 ปีขึ้นไป

วิธีแก้ไข ใช้เลนส์นูน (PLUS LENS) เพื่อเพิ่มกำลังหักเหมากขึ้น

ทำให้แสงถูกดึงเข้ามาโฟกัสที่จอประสาทตา หรือใช้แว่นสายตายาว

สายตาเอียง (ASTIGMATISM)

สายตาเอียง (ASTIGMATISM) เกิดจากแสงจากวัตถุเมื่อผ่านเข้าตาจะไม่ได้ผ่านในระนาบเดียว

แต่จะผ่านทุกระนาบตลอด 360 องศา

ถ้าการหักเหของแสงในแต่ละระนาบไม่เท่ากัน แบกทิศแนวจะไม่รวมกันเป็นจุด

ทำให้เห็นภาพไม่ชัด

สาเหตุส่วนใหญ่เกิดจากความโค้งกระจกตาที่ไม่เท่ากันในแต่ละแนว

อาการ เวลามองภาพโดยทั่วไปจะไม่คมชัด

เวลาโดนแสงดวงตาจะสู้แสงไม่ได้ และจะมีอาการปวดหัวบ่อยกว่าคนปกติ

วิธีแก้ไข ใช้แว่นสายตาเอียง ซึ่งมีกำลังของแต่ละแนวไม่เท่ากันเพื่อแก้สายตาในแนวนั้น

สายตายาวในวัยชรา (Presbyopia)

สาเหตุ: เป็นภาวะที่ความสามารถในการเพิ่มปรับสายตามองวัตถุที่อยู่ใกล้ลดลงเมื่อสูงอายุ

เนื่องจากเลนส์แข็งตัวขึ้นและชะลอการทำงานของ ciliary muscle

ส่งผลให้ผิวของเลนส์ตาเพิ่มความโค้งนูนได้น้อย

อาการเริ่มเกิดในคนอายุประมาณ 40 ปีขึ้นไป

มักพบว่าผู้ที่มีสายตายาวจะเกิดภาวะ presbyopia ได้เร็วกว่า

เพราะต้องใช้การเพ่งปรับสายตาในการดูใกล้มากกว่าปกติ